ایرانیان مقیم مالزی پس از سه روز پیگیری، عصر امروز دوشنبه توانستند مجوز برپایی تظاهراتی اعتراض آمیز را دریافت کنند، اما این مجوز به نظر می رسد برای پلیس مالزی چندان قابل قبول نبوده است. چرا که پس از گذشت ساعتی از برپایی این اعتراض پلیس ضد شورش مالزی اقدام به متفرق کردن ایرانیان متحصن در برابر سازمان ملل کرد.
در ابتدا این اعتراض به عدم صحت خبر تلوزیون های مالزی در مورد آرای ایرانیان در مالزی بود. شیکه های این کشور علی رغم این که تعداد آرای میر حسین موسوی در مالزی نزدیک به هشتاد و سه درصد آرا را به خود اختصاص داده بود، اعلام کرده بودند که بیش از هفتاد درصد رای ایرانیان در مالزی به آقای محمود احمدی نژاد بوده است. در شنبه عصر با اطلاع رسانی برخی از دانشجویان بنا شد ایرانیان با حضور در برابر دفتر سازمان ملل مراتب اعتراض خود را اعلام کنند. این حرکت خود جوش در برابر این سازمان شکل نگرفت اما منتهی به آن شد که ایرانیان در برابر سفارت ایران تجمع کنند و تقاضای دیدار با سفیر را داشته باشند.
برخی عوامل سفارت در بیرون سفارت حاضر شدند و اعلام کردند سفیر نمی تواند ملاقات کند چرا که از سفارت بیرون رفته است. اما اعتراض کنندگان با طرح شعار به حضورشان ادامه دادند که باعث حضور عوامل پلیس مالزی در محل شد. پلیس ابراز می کرد به دلیل شکایت سایر سفارت خانه ها در محل و عدم داشتم مجوز نسبت به متقرق کردن مردم اقدام خواهد کرد.
عکس ها از نفیسه مطلق
حاضران هم با انتخاب چند نفر به عنوان نماینده گان خود محل را ترک کردند. این نمایندگان نیز با حضور در داخل سفارت در نهایت با جواب تلفنی سفیر که حضور مردم را حماسه بزرگی برای آقای رئیس جمهوری دانسته بود روبرو شدند. اما شخص خندق آبادی سفیر ایران در مالزی اظهار کرد، مکاتباتی شده است و خبر گزاری فارس منبع اظهار شده این رقم، خبر خود را اصلاح خواهد کرد.
به نظر می رسد این تمام خواسته ایرانیان مالزی نبوده است چرا که ایرانیان مالزی با رایزنی همان نمایندگان اجازه تحصن در برابر سازمان ملل را یافنند و بنا شد ساعت چهار روز دوشنبه بیست و پنچم خرداد این تحصن ادامه یابد. باید اظهار کرد این بار به نظرمی رسد شبکه های دیجیتالی و پیامک های ارسالی و راه هایی از این دست باعث شده است که کار بهتر از پیش هماهنگ شود، چرا که از ساعاتی پیش از آغاز برنامه در محل «ویسما یو ان» جمعیت زیادی حاضر شدند.
در ساعت پنج و سی دقیقه عصر جمعیتی را که من دیدم نزدیک به یک هزار نفر بود. ایرانیان در خیابان های اطراف و جلوی سازمان تجمع کرده بودند. آن ها شعار هایی در اعتراض به نحوه برگزاری انتخابات سر می دادند اما این حرکت نیز دیری نپایید. با ورود پلیس ضد شورش و نیروهای ویژه به صحن این سازمان اعلام شد که زمان برای اجرای این اعتراض به سر آمده است و آنذها باید سریعن محل را ترک کنند. در دقایق بعد این تهدید شکل خشن تری به خود گرفت و نیروهای ضد شورش با کوبیدن باتوم خود بر سپر هایشان با ایجاد صدا و اعلام آمادگی برای حمله و هل دادن مردم از محل ساختمان سازمان ملل به بیرون، آن ها را به خیابان هدایت کردند که این باعث شد شعار ها رنگ تند تری به خود بگیرد.
اما ادامه اعتراض ها ادامه یافت
این برخورد تهدید آمیز در خیابان اما نتوانست مردم را متفرق کند. این جمعیت به خیابان های اطراف حرکت کردند که این جریان به نظر می رسد برای پلیس مناسب نبود چرا که پلیس با حمله به سوی ایرانیان با شلیک گلوله های هوایی سعی در متفرق کردن آن ها کرد اما این نیز کار ساز نبود. پلیس بار دیگر با یورش به سوی این جمعیت بالغ بر هزار نفر با شلیک گاز اشک آور به سوی تظاهر کنندگان آن ها را متفرق کردند.
اگر چه این حرکت با شلیک گاز اشک آور متفرق شد اما چند مورد را باید یاد آوری کرد:
در برخورد های پلیس مالزی این بار حضور همان افرادی که در ایران به نام «لباس شخصی ها» یاد می شود کاملن مشهود بود.
فیلم برداری از تظاهر کنندگان و هم چنین عکس برداری از چهره های آنان نیز مورد توجه بود.
گروهی دیگر نیز که دست بر قضا پارسی زبان هم بودند از برخی افراد سوالاتی داشتند و مایل بودند بدانند از کجا آمده اند و در مالزی ساکن هستند یا خیر.
در نهابت باید در نظر داشت منافع مالی مشترک در بازار های نفتی و حجم بالای مبادلات اقتصادی دو کشور، مالزی را کشوری کرده است که رغبتی به ایحاد فرصت برای معترضین نسبت به دولت ایران نداشته باشد، به خصوص نگرش حاکم بر بنیاد گرایان مالزی را نباید فراموش گرد.
سوال این است:
آیا دولت مالزی به ایرانیان فرصت اعتراضی دوباره خواهد داد؟
و ایرانیان در مالزی می توانند در قالبی برنامه ریزی شده راهشان را ادامه دهند؟
به گمانم زمان زیادی برای پاسخ به این سوال ها لازم نیست…
اردوان نوشت 
زنده باد ازادي و مدافعان آن