پنهان نباشه از شما یه بیست روزیه همش فکر می‌کنم یکی از علایم مهم کرونا رو دارم. یعنی از وضعیت استراتژیک «تبر بیار خوردش کن» رسیدم به موقعیت اسفبار «قاشق بیار سوپش کن» که خودش یه معضل کوویدی به حساب می‌یاد. خلاصه هی گفتم بابا پس چرا تب نمی کنم چرا عرق نمی کنم چرا پشمام نمی‌ریزه. امروز به کشف مهم کردم. یه اسپرسو ماشینی دارم، فقط به خاطر رنگ قرمز خون خری اش خریدم، که همیشه یه شیری گرم می کنم و بعد یه اسپرسو مثل متجددهای غرب زده می‌زنم. وقتی دقت کردم دیدم ته قهوه که می رسه یه چی تو مایه‌های خمیر میاد بالا و به زور می‌زنه بیرون که فکر می‌کردم از کیفیت شیریه که می‌ذارم خوب بچرخه و داغ بشه. با خودم می‌گفتم لابدخیلی مایه داره برای همین این طوری غلیظ می شه. امروز صب دیدم دیگه قهوه اصلن بیرون نمیاد که هیچ یه چیزی تو مایه خمیر پیتزا ته لیوانه.بعد فهمیدم ظاهرن ما بیست روزه شیر فاسد می زنیم تو قهوه مون بعد گردن کرونا می‌ندازیم! زندگی هر روزش یه درس تازه است…
