جیمس متیس در صحبت‌های اخیرش اشاره درستی به نقش آقای ترامپ در
ایجاد و تداوم این اعتراضات اخیر دارد. آقای متیس تاکید می‌کند که روشی که رییس جمهوری پیش گرفته است موجب رویارویی مردم آمریکایی با یک دیگر خواهد شد. او در بیانیه اخیر خود تاکید می‌کند: «دونالد ترامپ اولین رییس جمهور در طول زندگی من است که سعی نمی کند مردم آمریکا را متحد کند و حتا وانمود نمی کند که تلاش می‌کند. درعوض او سعی دارد در جامعه شکاف ایجاد کند.»
این اشاره درستی است. در طول سه سال گذشته رییس جمهوری بر خلاف گذشتگان تلاشی برای ایجاد وحدت ملی نداشته است. او با اظهارات نا به جا، برخوردهای لحظه‌ای و احساسی و اظهارات بی پایه در بسیاری از موارد شکاف و تقابل را در جامعه آمریکا که یک جامعه متنوع است را افزایش داده.
امروز آن چه که در خیابان می‌بینید فقط ناشی از اعتراض مردم به قتل یک آفریقایی آمریکایی به دست یک پلیس تند خو نیست، این اعتراض به رفتارهایی است که در طول این سال ها با مهاجران تازه شده است، با جامعه اقلیتی قومی و جنسی و اعتقادی شده است. این اعتراض به کاهش امید در جامعه است.
وقتی شما در یک جامعه احساس نا امنی را افزایش بدهید در واقع این شرایط را فراهم کردید که امید هم در جامعه کمرنگ شود. یک فرد نا امن و نا امید در عمل رفتارهایی خواهد داشت که غیر قابل پیش بینی است.
در نهایت چنین جامعه‌ای وقتی مجری قانون را حامی خود نمی‌داد، وقتی آینده مناسبی را برای خود و فرزندانش نمی‌بیند، وقتی هنوز مورد تبعیض قرار می‌گیرد پس به خیابان می‌آید.
این اعتراضات نقطه عطفی در تاریخ آمریکا است. مردم آمریکا برای بسیاری از آرزوهایشان مبارزه کرده‌اند. اینک نیز مبارزه می‌کنند چون آمریکا کشور همه آنهایی است آنرا ساخته‌اند.
از کارگران رنگین پوست زمین های کشاورزی در حاشیه می‌سی‌سی‌پی تا دانشمندان مهاجر، تا کسانی که بدنه علمی و دانشگاهی این کشور را حفظ کرده‌اند. فراموش نباید کرد:
«I Have a Dream»
گفتگویم در برنامه تلوزیونی همراه خانم معمار صادقی.
