سال‌ها بود فکر می‌کردم بد نیست گاهی خودمم یه غذایی بپزم برای خودم. تمام این مدت همیشه این فکر یا به تخم مرغ نیمرو ختم شد یا تبدیل شد به سوپ شیلیایی مخصوص سر آشپز که اگر خروس زنده هم تو یخچال بود می‌ریختم توش و بعد آب و فلفل و نمک و هر چی تو دو ردیف اول یخچال بود.
اما سعی کردم یک تغییری، به بهانه این سفر کردن ها، در ماهیت کثیف خودم بدم. کمی بلخره خلاقیت به خرج بدم و به قول رفیق شیرازیمون:
کاکو فقط به جاذبه اتکا نکن!
این شد که گام‌های اولیه رو برداشتم. اول این که غذای بیرون خوردن مداوم حکم «مسهل» دایم العمر داره و دوم این که نمی‌شه که ادم شبی ده دلار بده! واسه چیزی که حداکثر یبوست داشته باشی چهار ساعت تو شیکمت می‌مونه.
این شد که تصمیم گرفتم قدم‌های اول پیشرفت رو بردارم. این که در تصویر می‌بینید سه شب پیش پخته شد. می شه گفت اولین غذای غیر تخم مرغی رسمی منه.
چون من خیلی به غذای سالم حساسم! خیلی خاص شد. استیک با سبزیجات و کمی حموس یا هموس یا حامس یا هم چی چیزی خلاصه.
بیایید با خودتون صادق باشین و راستش رو بگین، به نظر شما از من آشپز در میاد یا باید به زور در بیارم از توش؟
