اردوان روزبه / وبلاگ
یک دوست خوب داریم ما که اسمش «نیتون» است. او طنازی می‌کند چون می‌داند که دوستش داریم. امروز با برف و بارش نیتون با خانواده آمده بود برای غذا. می‌گویم این روزها که می‌بارد مراقب باشم که بیشتر از همیشه باید با نیوتن‌ها مهربان باشم. سرگشنه بر بالین نگذارند وقتی روزی شان قد همان خورده نان ته سفره‌ای است که دور ریخته می‌شود.
اردوان نوشت 