اردوان روزبه / وبلاگ
خیلی میل به ورود به هیاهوی انتخابات ندارم. بیشتر دلم میخواهد نگاه کنم. نوشتهها را بخوانم، فیلمهای کاندیداهای گرامی را ببینم و از کتککاریها فیض ببرم و بیشک بگویم که من مخالف رای دادن نیستم، حتا اگر خود رای ندهم. اما در بین این موارد به نکتهای داشتم فکر میکردم. اگر توجه کنید تمام کاندیداها به طور اصولی بدشان نمیآید قاطی عکسهای انتخاباتیشان چند خانم به تعریف داخل «بد حجاب یا کم حجاب» داشته باشند.

به نظر من فارغ این که چقدر دوستان به این کار نگاه ابزاری می کنند و چه میزان برکاری که هدفشان است موثر خواهد بود، نشانهی روشنی از تلاش برای نشان دادن اعتبار یا ارتباط با قشر عظیمی در جامعه است که در غیر مواقع لزوم همیشه انکار میشوند ولی همین دوستان خود میدانند که گروه عمده را همین کسانی تشکیل میدهند که چنان که در طول سالها گفته شد چندان باوری به اسلام مدل وطنی ندارند.
جالب است این موضوع نه فقط در روزهای انتخاباتی که در سایر مناسبتها همیشه تکرار میشود. تظاهرات ۲۲ بهمن و نمیدانم روزهایی که قرار است حاکمیت در ایران «اعتبار مردمی» اش را به رخ نمیدانم که بکشد. روسریها عقبتر، یقهها بازتر و مانتوها کوتاهتر می شود.
اما اصل قضیه این است که باور خود این حاکمان هم همین است: «قشر عمده مردم کشوری که مطلقه به حلقه شان هم چیز شده است، سخت بیباورند.»

ان