سفرنامه- سر سودایی و سرعت کم زمان

بیست و هشتم دسامبر  دو هزار و ده

شده است برای انجام کاری عجله داشته باشی ولی انگار همه چیز دست به دست هم داده اند که دنیا گشاد خانه ای مبارک شود؟ کار امروزم این بود. از هر دیواری بالا رفتم و با لقد به هر دری کوبیدم. همه نیششان تا بنا گوش باز است: «هپی نیو یر!» و بعد فک کردم دیدم فقط باید بنشینم و دهنم را ببندم و به رفت و آمد مردم و بدو بدو ها در خیایان نگاه کنم و حرف مفت نزنم.

به هر روی پایان سال در هر جای دنیا که باشی یعنی بی خیال! فقط وایسا ببین ملت چه می کنن.