هر وقت اسم جهان بانی می آید حالم دگرگون می شود

امروز داشتم باز چیزی از ارتشبد جهان بانی می خواندم. داغ دلم تازه شد. کاری با رژیم گذشته ایران ندارم و اصولن میانه ای هم با سلطنت ندارم اما هر جا اسم این مرد وطن پرست و شریف می آید که حتا برایش جرم هم نشد بتراشند و اعدام شد خونم به جوش می آید. ایران چقدر به جهان بانی ها محتاج بوده و هست. البته زحمت اعدامش هم گردن خلخالی ها…

برای این از دست دادن ها هنوز دلم می گیرد. 

wiki

Advertisements

کافر باشد، چنین باشد

 

باور کنید اگر کافری این باشد که من از خود بی خودم برای کافری:

 

آن دم که مرا می زده بر خاک سپارید زیر کفنم خمره ای از باده گذارید

تا در سفر دوزخ ازین باده بنوشم برخاک من از ساقه انگور بکارید

آن لحظه که با دوزخیان کنم ملاقات یک خمره شراب ارغوان برم به سوغات

هرقدر که درخاک ننوشیدم ازین باده صافی بنشینم با دوزخیان کنم تلافی

از این جا بشنوید وای ی ی