یادم از بچه گی هام میاد از این روزا. مدرسه و بهانه باحالی برای از سر کلاس ریاضی در رفتن.
– کجا پسر؟
– دفتر انجمن آقا، می ریم برای دهه فجر آذین بندی…
و خب مگر کون داشت معلم بدبخت بگه، واسه چی می ری پدر سوخته تو مگه محصل نیستی؟
روزای با حال در همان سرما و اون چادر های کنار خیابون و نمایشگاه های کتاب که پر می آمد و همان طور پر بر می گشت. کتاب های جنگ و اصول دین و این جور داستان ها که البته بیشترین طرفدار هاش توضیح المسائل بود که کلی توش فانتزی های ناجور می شد یافت و ملت یعنی همین بر و بچ دبیرستان می خوندند و عرق می شست به پیشانیشون…
ای … دهه مبارکه فجر عزیز با اون شعار مشهور که می زدند به در و دیوار: روز یوم اله 22 بهمن مبارک باد، یادت بخیر.
اردوان نوشت 
hahaha eyval ardavan khan daghyghan paieam be khosoos ke adam bedoone in lezat tanha fayedeye ye enghelab boode! taze oon ham baraye bache ha
سلام
خداقوت دوست عزیز
خسته نباشی
انشاءالله همیشه وبت پروپیمون باشه
لطفابه وبلاگ منم یه سری بزن
من کلکسیونی دارم که بیش از1300مقاله وتحقیق رایگان روگردآوری کردم
منتظرحضورت هستم
یاعلی