امروز داشتم توی استخر بعد از یک دور کار پر و پیمون که مغزاین حقیر رو از دماغم بیرون می کشید، تمدد اعصاب می کردم. اما ظاهرن امروز شانس با اعصاب ما نبود. دختر مالایی داشت داد می زد که وقتی در آب شنا می کرده یک مرد ایرانی دستش بهش خورده. حالا این مرد هم دست کم یکی از بی آزار ترین آدم هایی است که من می شناسم. خلاصه این داستان یک طرف اما اونی که بی مزه بود جمله تکراری بود که از زبان این دختر خانم باریک اندام حدود صد کیلویی در آمد:
«چرا شما ایرانی ها گم نمی شین برین خونه تون!»
خود اینها اینقدرم که زشتن آدم میمونه از اینهمه اعتماد به نفسشون.
40 سال پیش نخست وزیر کره جنوبی اومد ایران به اسدالله علم گفت: ما امیدواریم سئول مثل تهران بشه یه روزی…
به کجا رسیدیم؟ یه مالایایی!…پوف
سلام
فکر میکنم که یکی از قدیمی ترین ایرانیهای مقیم مالزی باشم. و این مورد که اشاره نمودید از مواردی میباشد که اخیرا فراوان با آن روبرو میشویم و همه ما نگران آبروی ایرانیها در مالزی میباشیم.
با توجه به فرهنگ مالزیائیها بطور اعم( چینی- مالائی- هندی ) همه آنها آدم های خوش برخوردی میباشند و در اولین برخورد با لبخند طرف مقابل را تحویل میگیرند. متاسفانه این لبخند از طرف دوستان ایرانی ما غلط برداشت میشود. و باعث بی آبروئی های بدی میگردد.
دست کم بیش از 10 مورد از این برخوردها از طرف دوستان مالزیائی من به من منعکس شده است و از من خواسته اند که برای این معضل راه حلی پیدا شود.
بطور مثال اخیرا یکی از دوستان چینی در برخورد با یک دانشجوی فوق لیسانس دانشگاه مولتی مدیا و بعد از فقط 2 بار گفتگو از طرف دوست ایرانی ما از این خانم درخواست ملاقات دوستانه تر در منزل ایشان میشود. این خانم بقدری عصبانی بود که بلافاصله با من تماس گرفته و فوق العاده آشفته بود.
حال برخورد آن دوست ما در استخر شاید از این نوع موارد بوده است.
خوشحال خواهم شد اگر بتوانید در این زمینه مطالبی برای دوستان ایرانی منتشر نمائید که بر خلاف ظاهر مالزیائیها آنها به راحتی قابل دسترسی نیستند. و دوستان در این زمینه مراعات نمایند. تا حل اقل این آبرو و موقعیتی که ایرانیها در مالزی دارند حفظ گردد.
آه و افسوس بي دريغ ……………………………
hala felan in refighemoon ro dastgir kardan ishala bebinim aghaye noor betoone majleso noorani kone