وقتي به خودت مغرور شدي و احساس کردي که خيلي بزرگي چشمانت را براي چند لحظه ببند و فکر کن که از داخل پنجره هواپيمايي که سي هزار پا از زمين دور شده مشغول تماشاي بلندترين کوهها هستي. دقت کن آنها چقدر کوچک و کوتاه به نظر مي رسند. آدمها را چه آنها را اصلا مي تواني ببيني؟ تو در ميان اين کره خاکي از آن ارتفاع حتي ديده نمي شوي در ميان هستي هر يک از ما ذره اي بيش نيستيم و غرور دروغي بزرگ است بزرگ اوست که از هر ستاره اي بالاتر و از هر کهکشاني بزرگتر است.
واقعا درسته!